Spotkania z poezją. Alina Rzepecka
ALINA RZEPECKA
Urodzona na Kaszubach, matematyczka, swoje dorosłe życie związała z Bydgoszczą. Autorka trzech tomików poetyckich : „Bezsenność” ( Wrocław 2005) , „Oswajanie snów” ( Bydgoszcz 2014), „Punkty styczności” (Bydgoszcz 2018) i tekstów do piosenek na dwóch płytach: „Wigilianki” z muzyką Małgorzaty Wąsikowskiej oraz „To ja kobieta” z muzyką Kazimierza Żarskiego. Współautorka wielu almanachów poetyckich. Członek SPP, RSTK, Gdańskiego Klubu Poetów, Grupy Literackiej Dysonans i Międzynarodowej Grupy Literackiej Kwadrat. Odznaczona Medalem Honorowym im. Jakuba Wojciechowskiego
Przeznaczenie
Mój dom ma być domem dla
wszystkich narodów, lecz wy uczyniliście go
jaskinią zabójców / Mk 11,15-18
dotykam ściany zewnętrzną stroną dłoni
kamienna symfonia parzy naskórek
cudu nie będzie
w witrażach zamiast światła błąka się płomień
nie … sukienka Esmeraldy
nie … Quasimodo napełnia przestrzeń bolesnym jękiem
zachłyśnięte wodą powietrze miesza się z ziemią
według miary liczby i wagi
iglica kłania się klęczącemu miastu
przebija serce
tylko pszczoły znają sekret wieczności
Perdutamente
nie jestem sobą od tygodni
dzień zaczyna się bólem kończy brakiem
słońca okradzione z ciepła łzawią oczy blakną
kolory myśli faktura
a przecież uparcie kadruję obrazy
szukam prawdy
cierpkiej zielonej pestki
w której skrywasz przede mną
światło
Na skraju lasu
Małgosi Lebdzie
stąd blisko jest tylko do krzyku
skrywasz go w sobie
od tamtego lata kiedy dotknięta cieniem magdaleny
stałaś się po trzykroć
stąd najdalej do zapomnienia
żądła tkwią głęboko nie pomaga pszczeli kit
światła i głosy penetrują każdą myśl
natrętne echo wyprzedza słowa
nie krzycz mów szeptem
matecznik pamięta
Pokrewieństwo
wydłużony cień przypomina
o odchodzeniu
w twoich ramionach lepiej
rozumiem jak chronić się
przed wysychaniem
każdej wiosny
krążysz w moich żyłach
białą skórę ranię głęboko
braterstwo krwi
odkąd pamięć
zaplotła pierwszy węzeł istnienia
tyle splotów wokół a jednak
mam tylko ciebie
brzozo