Mój wieczór autorski w Filii Gdańskiej na Mariackiej będzie prezentacją urody duchowej i fizycznej trzech najważniejszych dla mnie miejsc na świecie – w kolejności: Sopotu, El Chalten i Toronto. Zostaną przedstawione wiersze, zdjęcia i krótkie filmy związane z każdym z tych miejsc, dodatkowo przyozdobione trzema znaczącymi dla mnie utworami z muzyki polskiej, latynoskiej i anglosaskiej.
Jedni ludzie, którzy opuścili swój kraj, uważają to za wielką stratę. Inni z kolei twierdzą, że wiele z tego powodu zyskali. A jeszcze inni, do których ja należę, uważają, że każda strata jest zarazem związana z zyskiem i swobodnym poruszaniem się między nimi. I jak powiedział Gunther Grass mając na myśli Gdańsk „Ze swojej straty należy uczynić jakąś wartość”.
Z kolei Ryszard Kapuściński napisał: „Hinduskie słowo upaniszada oznaczało: siedzieć blisko, być blisko. Ja przekazywało się Innemu nie tylko w słowie, ale również swoją bliskością, bezpośredniością, byciem razem. Tego doświadczenia, tego przeżycia nic nie jest w stanie zastąpić”.
Mam nadzieję, że przygotowany przeze mnie scenariusz wieczoru będzie dla publiczności takim przeżyciem.
Krzysztof Kasprzyk
Krzysztof Kasprzyk (ur. 1946) – absolwent Uniwersytetu Gdańskiego (Geografia) i Warszawskiego (Dziennikarstwo). Przez 12 lat działał w studenckim ruchu kulturalnym (Klub “Żak” w Gdańsku i “Riwiera-Remont” w Warszawie).
W latach 1950-1971 mieszkał w Sopocie, a od 1975 do 1981 w Gdańsku. Uczestnik strajku w stoczni gdańskiej (osoba wspomagająca) w sierpniu 1980 roku. W rok później wyjechał do Berlina Zachodniego, gdzie po wprowadzeniu stanu wojennego działał w grupie “Solidarności”. Po otrzymaniu stypendium na uniwersytecie St. Francis Xavier w Antigonish (Kanada), odbył tam roczne studia w 1984 roku.
Od 1985 mieszka w Toronto, gdzie podejmował różne prace, by powrócić w 1998 do swego pierwszego zawodu – nauczyciela geografii. Przez 20 lat uczył w liceach kanadyjskich i polskiej szkole przy konsulacie polskim w Toronto. Dzięki szkolnym wakacjom, od roku 2001 zaczął coroczne podróże po świecie. Zwiedzał wielokrotnie Europę, Amerykę Południową i Północną, i co roku odwiedzał Polskę.
Od 2017 na czynnej emeryturze. W rok później, do dzisiaj, przebywa czasowo w trzech miejscach: Sopocie, El Chalten w argentyńskiej Patagonii i Toronto. Od roku 2021 pokazuje swoje fotografie krajobrazu Patagonii na wystawach w Polsce.
Wydał siedem tomików wierszy (Gdańsk, Toronto, Berlin, Rzeszów, Warszawa).
