Wojciech Kass (ur. 1.09. 1964 r. w Gdyni) – poeta, eseista, diarysta. W 1989 roku ukończył Filologię Polską na Uniwersytecie Gdańskiem, a pracę magisterską obronił pod kierunkiem prof. Marii Janion. W tym okresie laureat II nagrody poetyckiej „Nike Warszawska” (Warszawa – Białobrzegi, 1987) i nagrody specjalnej w V Ogólnopolskim konkursie Literackim im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (Grudziądz, 1987) oraz założyciel gdańskiej grupy poetyckiej „W zatoce” Opublikował tomiki: Do światła (1999), Jeleń Thorwaldsena (2000) – za które otrzymał nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny i nagrodę Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach, Prószenie i pranie (2002), 10 Gedichte aus Masurenland (2003), wybór wierszy w języku polskim i niemieckim), Przypływ cieni (2004), Gwiazda Głóg (2005) – nominacja do „Wawrzynu” nagrody literackiej Warmii i Mazur, Pieśń miłości, pieśń doświadczenia (z Krzysztofem Kuczkowskim) (2006), Wiry i sny (2008) – Nagroda Poetycka „Otoczak” przyznawana na Śląsku i nominacja do „Wawrzynu” nagrody Literackiej Warmii i Mazur oraz 41 (2010). W 2012 ukazała się publikacja pt. Czterdzieści jeden. Wiersze i glosy, zawierająca pieśni z 41, dziennik poety z okresu ich pisania, komentarze krytyków i historyków literatury o tym tomie oraz wiersze nowe. W 2014 kolejny tomik Ba! Dwadzieścia jeden wierszy, w 2015 Przestwór. Godziny nominowany do Nagrody Literackiej Stoł. Miasta Warszawy. W 2016 ukazał się wybór jego poezji Pocałuj światło. 89 wierszy (posłowie: Adrian Gleń), w 2018 Ufność. Trzy poematy (posłowie Adrian Gleń), w 2019 Objawy – wyróżniony Nagrodą Poetycką im. ks. Jana Twardowskiego, w 2020 Metaf , za który ponownie otrzymał Nagrodę Poetycką im. ks. Jana Twardowskiego.
Jest autorem opracowania o związkach Czesława Miłosza i jego krewnych z Sopotem Aj, moi dawno umarli (1996), książki eseistycznej Pęknięte struny pełni. Wokół Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (2004) nominowanej do Wawrzynu nagrody literackiej Warmii i Mazur, współautorem słownika Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany (2008) oraz współredaktorem (wraz z prof. Jarosławem Ławskim) Z ducha Orfeusza. Studia o polskiej poezji 2010-2016 (2018) oraz z Ducha Orfeusza. Studia o polskiej poezji 2017 – 2022 (wraz z prof. Jarosławem Ławskim i prof. Anną Legeżyńską (2023). Wraz z żoną Jagienką, w ramach serii książka do pisania wydawnictwa „Austeria” opracował tom Pranie (2019) oraz Gałczyński (2020). Esej Wojciecha Kassa Światło jaśnie gość zainaugurował serię broszur „Prelekcje Mistrzów” Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku (2018). Pod koniec 2018 roku ogłosił Tak. Trzy eseje o poezji, trzy lata później w 2021 roku pisarski notes (fragmenty) – Ręka pisząca oraz „Kamyk metafizyczny. Wybór wierszy z lat 1996 – 2021” – Państwowym Instytucie Wydawniczym. Rok później, w 2022 roku w Instytucie Literatury w serii „Nowy esej/Nowa krytyka” okazała się monografia o dorobku poetyckim Kassa autorstwa Adriana Glenie Światło wiersza. Rzecz o twórczości Wojciecha Kassa.
Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Pen Clubu i ZAiKS-u. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2002, 2008). Od 2002 roku członek redakcji dwumiesięcznika literackiego „Topos”, od 2022 – członek rady programowej pisma. Prowadził zajęcia creative lighting w Studium Artystyczno-literackim Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Białystockiego. Członek rady naukowej serii wydawniczej Colloquia Orientalia Białostocensia. Ponadto jest pomysłodawcą i wieloletnim sekretarzem przyznawanej od 2011 roku Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego „Orfeusz” za najlepszy tom poetycki ukazujący się w Polsce. Uhonorowany za dorobek literacki nagrodą „Nowej Okolicy Poetów” (2004) „Sopocką muzą” – nagrodą prezydenta Sopotu (2011), Statuetką „Katarzynki” – honorową nagrodą prezydenta Działdowa (2020), Nagrodą i Medalem Zygmunta Glogera (2023), ponadto: Brązowym Krzyżem Zasługi (2006), Oznaką Honorową za zasługi dla województwa Warmińsko-Mazurskiego (2014), brązowym (2007) i srebrnym medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2015).
Jego wiersze tłumaczone są na język niemiecki, angielski, włoski, francuski, hiszpański, litewski, czeski, słoweński, serbski, chorwacki, ukraiński, bułgarski, rosyjski.
Od 1997 r. pracuje i mieszka w Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu na Mazurach.
