Zobacz wideo z uroczystego odznaczenia Gdańszczanki.
Odznaczona jest córką Stanisława Danielewicza, dyplomaty, pracownika Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku. Lata II wojny światowej spędziła wraz z rodzicami w Nowym Sączu, skąd pochodziła jej mama, a w 1945 r. ponownie zamieszkała z nimi w Gdańsku. Po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego w latach 1955–1960 odbyła studia historyczne i socjologiczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracując, w 1968 r. ukończyła podyplomowe studia dziennikarstwa i historii w Warszawie oraz w 1974 r. bibliotekoznawstwo w Gdańsku. Zatrudniona była: od roku 1961 w „Dzienniku Bałtyckim”, w latach 1961–1963 w Dziale Informacji Naukowej gdańskiego Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych, w latach 1965–1969 w gdańskim Miastoprojekcie, w latach 1969–1985 w Instytucie Morskim jako kierownik biblioteki naukowej, a w latach 1985–1989 w Instytucie Nauk Społecznych Politechniki Gdańskiej. Po przejściu na rentę w roku 1988 poświęciła się twórczości pisarskiej.
Opublikowała ponad 300 artykułów popularnonaukowych i opracowała wiele audycji radiowych, wydała książki z dziedziny literatury faktu dotyczące Gdańska i Sopotu. Pierwszą, pt. „Polki w Wolnym Mieście Gdańsku” (1985), napisała wspólnie z Marią Koprowską i Mirosławą Walicką, następne, samodzielne, to m.in. „Portrety dawnych gdańszczan (od X do XX w.)” (1994), „W kręgu Polonii gdańskiej” (1996), „Pod dachami gdańskich kamieniczek” (1999), „Pamięci powojennego Gdańska-Wrzeszcza” (2009), „Gdańsk-Wrzeszcz, co odszedł w przeszłość” (2010). Publikowała na łamach: „Dziennika Bałtyckiego”, „Głosu Wybrzeża”, „Życia Literackiego”, „Stolicy”, „Rodziny”, „Słowa Powszechnego”, a także w pismach regionalnych takich jak: „Pomorze”, „Zorza”, „Gwiazda Morza”, „Tygodnik Sopot” i „Gazeta Miasta Sopotu” oraz „.Dunajec” i „Tygodnik Sądecki”.
Dorobek twórczy Gabrieli Danielewicz został doceniony w roku 2007, kiedy pisarka została uhonorowana Medalem Księcia Mściwoja II. Dwa lata później, w 2009 r., otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska. Była także wyróżniona nagrodą wojewody nowosądeckiego i Tarczą Herbową Nowego Sącza. W 2013 r. przyznano jej nagrodę specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaka honorowa Zasłużony dla Kultury Polskiej jest najwyższym z dotychczasowych wyróżnień.
Dzisiaj kontynuatorem pracy Gabrieli Danielewicz jest Centrum Pamięci o Polakach z Wolnego Miasta Gdańska, któremu patronuje inny znany dokumentalista – Brunon Zwarra. Centrum to funkcjonuje przy Muzeum Poczty Polskiej – oddziale Muzeum Gdańska.
Dziękujemy redakcji „Dziennika Bałtyckiego” za udostępnienie zdjęć Gabrieli Danielewicz (fot. Adam Warżawa).
