„Znikanie” Izabeli Morskiej – laureatka Pomorskiej Nagrody Literackiej w kategorii Literacka Książka Roku 2019.
Książka, która ukazała się nakładem wydawnictwa ZNAK, to powieść będąca zarówno autobiografią, reportażem oraz filozoficznym traktatem o chorobie.
Bohaterka „kończy sprawdzać prace studentów, gdy nagle traci czucie w palcach. Potem przychodzą potworny ból i inne objawy. Jej świat to teraz mapa z adresami kolejnych specjalistów. Uczy się, jak być dobrą pacjentką, która pretensji nie ma nigdy, a pieniądze – zawsze. Jednocześnie z pasją naukowca rozpoczyna własne dochodzenie: co to za choroba? Co zaniedbała, czego nie zauważyła? A może choruje razem z Polską?
Autorka bierze pod lupę tajemniczą chorobę, siebie jako pacjentkę, a co równie ważne – polską służbę zdrowia. Tworzy opowieść dla tych, którzy nie chcą zniknąć. Chcą wyzdrowieć”. (Wydawnictwo Znak).
Izabela Morska jest pisarką i wykładowczynią. Od 2009 roku pracuje w Instytucie Anglistyki i Amerykanistyki Uniwersytetu Gdańskiego.
W 1986 r. zdecydowała się na azyl polityczny. Mieszkała w Paryżu, a następnie w Nowym Jorku.
Debiutowała na początku lat 90. w prasie emigracyjnej jako jedna z najbardziej wyrazistych postaci życia literackiego. Jest autorką powieści i opowiadań, a jej poezja z tomu Madame Intuita (2002) ukazuje się w międzynarodowych antologiach. Z urodzenia gdynianka, swoją najważniejszą powieść, „Absolutna amnezja” (1996), poświęciła dziewczyńskiemu dojrzewaniu wśród mitów patriotycznych i solidarnościowych. W latach 2003-2006 przebywała jako wizytujący profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. W latach W latach 2007–2009 studiowała literaturę w języku angielskim z rozszerzeniem na twórcze pisanie na Mills College w Oakland i jest jedną z inicjatorek twórczego pisania w Polsce. W lutym 2017 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie literaturoznawstwa na podstawie rozprawy Glorious Outlaws: Debt as a Tool in Contemporary Postcolonial Fiction (Wspaniali wygnańcy. Dług jako narzędzie we współczesnej postkolonialnej prozie).
W roku 2018 otrzymała Nagrodę Literacką im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości.
O jej ostatniej książce, Znikanie, której historia rozgrywa się wśród w trójmiejskich szpitalach i gdańskim pejzażu, tak pisze w Czasie Kultury Maciej Duda: „Znikanie czytamy jak akta dochodzenia/śledztwa lub (o)powieść o drodze do prawdy”.
