Pierwsza z czterech książek nominowanych do Pomorskiej Nagrody Literackiej w kategorii Literacka Książka Roku to tomik poezji „Ale bez rozgrzeszenia” autorstwa Antoniego Pawlaka, który ukazał się nakładem Instytutu Mikołowskiego.
„Język poezji Antoniego Pawlaka, z tomu na tom, rafinuje ze zbędnych błyskotek. Otrzymujemy wysokooktanowe zapisy doświadczenia erotyzmu i polityki. Te dwie dominanty tematyczne gwałtownie przyspieszają w każdym wierszu książki. Pawlak zdaje się być dziś poetą reaktywnym, nie stroniącym od ostrego komentarza społecznego. Jednocześnie zachowuje podziwu godną optykę prywatności nie zgłaszającej pretensji do zideologizowanej filipiki tak charakterystycznej dla tzw. „poezji zaangażowanej”.
Pawlak angażuje wiersz po swojej stronie widzenia procesów społeczno-historycznych, w czym dochowuje wierności korzeniom własnego pisania. Kontrapunktuje swój temperament polemiczny intymnym brzmieniem wierszy dziejących się we dwoje, w małej przestrzeni prywatnej rozmowy, w zakamarku kuchni, gdzie dopala się papieros, miłość i życie. W tym konkretnym czasie, miejscu i języku, w tej przygodnej ojczyźnie wiersze Antoniego Pawlaka są wciąż tym samym, niepodrabialnym głosem samotności długodystansowca, który ze wszystkich egzystencjalnych wiraży wychodzi wprost na horyzont literackiej pełni. Ta książka nie rozgrzesza, nie niesie pocieszenia. Nic nie ułaskawia.” Krzysztof Siwczyk – źródło: http://www.instytutmikolowski.pl/
Antoni Pawlak debiutował jako poeta w 1973 roku. W 1972 roku skazany na dwa lata w zawieszaniu za produkcję i kolportaż ulotek antywyborczych. W 1974 roku został studentem historii Uniwersytetu Warszawskiego a następnie historii filozofii w Akademii Teologii Katolickiej (w ich trakcie został powołany na dwa lata do wojska).
W 1975 roku ukazał się jego pierwszy tomik poetycki „Czynny całą dobę” wydany przez Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki. Od 1977 roku związał się z opozycją demokratyczną zamieszczając swoje utwory w czasopismach drugiego obiegu. W latach 1978-1980 był członkiem redakcji niezależnego czasopisma Puls. Był jednym z twórców pisma literackiego Naprzeciw, które powstało w gdańskiej stoczni podczas Sierpnia’80. W 1981 roku aż do ogłoszenia stanu wojennego był redaktorem naczelnym Informatora Kulturalnego Solidarności – IKS wydawanego przez Region Mazowsze NSZZ Solidarność. Podczas I Zjazdu Solidarności współredagował gazetę zjazdową Głos Wolny. Od 13 grudnia do 13 lipca 1983 roku internowany w Białołęce, Jaworzu i Darłówku. W latach 1984-1987 pełnił funkcję kierownika działu literackiego pisma księży Michaelitów – Powściągliwość i Praca, a w latach 1987-1989 był sekretarzem redakcji tego czasopisma. W latach 1989-1993 pracował w Gazecie Wyborczej, najpierw w sekretariacie redakcji, a potem jako szef działu kultury i dodatku – Gazety o Książkach. Przez dwa lata (1993 i 1994 rok) pracował w sekretariacie redakcji gazety Super Express, a w 1994 roku został szefem magazynu Super Express-Weekend. W 1999 wrócił na stałe do Gdańska. Pełnił funkcję redaktora naczelnego wydawnictwa „Tower Press” oraz komputerowego portalu – „Port Wydawniczy literatura.net.pl”. Współtworzył kwartalnik literacki „Migotania, przejaśnienia”. W 2006 został doradcą prezydenta miasta do spraw kultury, a rok później rzecznikiem Prezydenta Miasta Gdańska.
Jego wiersze były tłumaczone m.in. na język angielski, duński, francuski, niemiecki, rosyjski, serbsko-chorwacki oraz węgierski.
Wydał około 20 książek, przeważnie zbiorów wierszy. W 1983 roku był laureatem Nagrody Literackiej Fundacji im. Kościelskich, W 2003 został laureatem Nagrody Miasta Gdańska.
Wiecej o nominowanym tomiku poezji „Ale bez rozgrzeszenia” autorstwa Antoniego Pawlaka będzie mozna dowiedzieć się podczas Wieczoru Literackiego, który odbędzie się 13 października 2021 o godzinie 17.00 w Teatrze Wybrzeże, na scenie Stara Apteka. Wstęp wolny.
Laureatów Pomorskiej Nagrody Literackiej „Wiatr od Morza” za rok 2020 poznamy podczas gali wręczenia Pomorskiej Nagrody Literackiej 27 października 2021 roku w Centrum Św. Jana w Gdańsku.
