Moja Wróblewskiego – zbiór opowiadań Joanny Brezy

„Moja Wróblewskiego” to zbiór opowiadań Joanny Brezy, wydany przez Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną w Gdańsku. To krótkie teksty, których głównym bohaterem jest mała uliczka w pobliżu Politechniki Gdańskiej, po obu stronach zabudowana szeregowymi domkami z czerwonej cegły. Autorka wspomina swój mały świat z dzieciństwa i lat młodzieńczych w Gdańsku-Wrzeszczu. Tak o prozie Joanny Brezy napisał pisarz Paweł Huelle: „Ta piękna książka zaskoczyła mnie na kilka sposobów. Po pierwsze jako zwierciadło mojego dzieciństwa we Wrzeszczu. Gazowe latarnie, bruki, konne zaprzęgi węglarzy, jazdy tramwajem do Brzeźna czy Jelitkowa. Po drugie sposobem opowiadania przez krótkie minirozdziały i równie krótkie – punktowe zdania. Po trzecie historią rodzinną w powojennym Gdańsku – niby taką jakich było tysiące, a jednak wyjątkową, niepowtarzalną. Świetna proza”. Joanna Breza urodziła się kilka lat po wojnie, w małym domku w Gdańsku-Wrzeszczu. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (Wydział Rzeźby). W okolicach Londynu dorabiała nosy i inne brakujące części ciała rzeźbom stojącym w pałacowych ogrodach. W Londynie pracowała w fabryce cekinów – Brody House. W Warszawie projektowała pluszowe zabawki dla spółdzielni ,,Miś”. Ilustrowała też książki dla dzieci. Wykonała kilka rzeźb, które stoją w warszawskich parkach. Ślady jej artystycznych działań można znaleźć w kościołach archidiecezji warszawskiej. Od dwudziestu lat mieszka nad jeziorem Wdzydze. „Moja Wróblewskiego” to późny debiut literacki.